BİR[Ar.]
-ile, -ederek anlamına gelip eklendiği -şemsiye harfleriyle başlayan- sözcükleri zarf yapar. [Bİ-R-RECÂ: Ricâ ile.]
ile
Bİ'R[Ar. çoğ. ÂBÂR]
Kuyu.
ile
BİRR[Ar.]
İyilik, güzellik, hayır. | Anaya, babaya itâat. | Bağışta bulunma.
ile
BÎR[Ar.]
Yıldırım. | Yatak, döşek, kilim, halı, seccâde, örtü gibi şeyler.
ile
BİR[Ar.]
Sayıların ilki. | Bir sayısını gösteren rakam. | Bu sayı kadar olan. | Herhangi bir varolanı belirsiz olarak gösteren. | Tek. | Birleşik. | Eş. | Ortaklaşa olan. | Sadece. | Ancak, yalnız.
-ile, -ederek anlamına gelip eklendiği -şemsiye harfleriyle başlayan- sözcükleri zarf yapar. [Bİ-R-RECÂ: Ricâ ile.]
ile
Bİ'R[Ar. çoğ. ÂBÂR]
Kuyu.
ile
BİRR[Ar.]
İyilik, güzellik, hayır. | Anaya, babaya itâat. | Bağışta bulunma.
ile
BÎR[Ar.]
Yıldırım. | Yatak, döşek, kilim, halı, seccâde, örtü gibi şeyler.
ile
BİR[Ar.]
Sayıların ilki. | Bir sayısını gösteren rakam. | Bu sayı kadar olan. | Herhangi bir varolanı belirsiz olarak gösteren. | Tek. | Birleşik. | Eş. | Ortaklaşa olan. | Sadece. | Ancak, yalnız.
FaRkLaR Kılavuzu
12.03.2012 [01:47]
(1996'dan beri)
Henüz yorum eklenmemiş. İlk yorumu siz ekleyebilirsiniz...