BİN[Ar.]
Bin sayısı. | Bir şeye çıkmak, binmek.
ile
BİN-[Ar.]
-e, -de, -ile hallerini karşılar ve şemsiye harfleriyle başlayan sözcükleri zarf yapar. [BİN-NETÎCE: Sonuç olarak.]
ile
BİN[Ar. çoğ. BENÎ]
Oğul, oğlu.
ile
BÎN[Ar. çoğ. BÜYÛN]
Bölge, mıntıka.
ile
-BÎN[Ar.]
Gören, görücü. [DÛR-BÎN: Uzaktan gören, dürbün.]
Bin sayısı. | Bir şeye çıkmak, binmek.
ile
BİN-[Ar.]
-e, -de, -ile hallerini karşılar ve şemsiye harfleriyle başlayan sözcükleri zarf yapar. [BİN-NETÎCE: Sonuç olarak.]
ile
BİN[Ar. çoğ. BENÎ]
Oğul, oğlu.
ile
BÎN[Ar. çoğ. BÜYÛN]
Bölge, mıntıka.
ile
-BÎN[Ar.]
Gören, görücü. [DÛR-BÎN: Uzaktan gören, dürbün.]
FaRkLaR Kılavuzu
12.03.2012 [01:47]
(1996'dan beri)
Henüz yorum eklenmemiş. İlk yorumu siz ekleyebilirsiniz...