KÂFİL[Ar. < KEFÂLET]
Üstüne alan, kefâlet eden. | Ödeyen, kefil olan.
ile
KÂFİR[Ar. < KÜFR, KÜFRÂN(:<br> örten, setr eden) | çoğ. KÂFİRÛN, KEFERE, KÜFFÂR]
Hakk'ı tanımayan/bilmeyen. | Allah'ın varlığına ve birliğine inanmayan. | Küfreden/küfredici. | İyilik bilmeyen, nankör. | [mecaz] Zeki, becerikli, kurnaz, yaman, cana yakın, sevimli.
ile
KAFR[Ar. çoğ. KUFÂR]
Susuz, otsuz, ıssız çöl.
Üstüne alan, kefâlet eden. | Ödeyen, kefil olan.
ile
KÂFİR[Ar. < KÜFR, KÜFRÂN(:<br> örten, setr eden) | çoğ. KÂFİRÛN, KEFERE, KÜFFÂR]
Hakk'ı tanımayan/bilmeyen. | Allah'ın varlığına ve birliğine inanmayan. | Küfreden/küfredici. | İyilik bilmeyen, nankör. | [mecaz] Zeki, becerikli, kurnaz, yaman, cana yakın, sevimli.
ile
KAFR[Ar. çoğ. KUFÂR]
Susuz, otsuz, ıssız çöl.
FaRkLaR Kılavuzu
12.03.2012 [01:47]
(1996'dan beri)
Henüz yorum eklenmemiş. İlk yorumu siz ekleyebilirsiniz...